Fragmenty recenzji

Autor podjął jeden z najtrudniejszych tematów w teorii filmu, posiadający ogromną literaturę przedmiotu, nieproponującą wszelako zadowalających rozwiązań. Nono Dragović zaproponował koncepcję własną, całkowicie oryginalną, a przy tym zweryfikowaną w praktyce twórczej. Połączenie doświadczenia artysty z inwencją teoretyczną przyniosło rezultat wartościowy i zasługujący na uwagę.

Dragović odwołał się do koncepcji antropologicznych jako podstawowej bazy swoich przemyśleń, szukając obiektywnych praw systemowych realizowanych w twórczości artystycznej czysto intuicyjnie, lecz możliwych do wytyczenia na drodze analizy. (...) Pracę tę uważam za cenny wkład w rozwój myśli filmowej".

prof. dr Alicja Helman

„Ponowna nobilitacja ruchu filmowego, wprowadzenie rozważania na poziom teoretyczny, jaki był niedostępny pierwszym teoretykom ruchu, wreszcie skuteczna antropomorfizacja kategorii czasu, przestrzeni i ruchu — to podstawowe, wybijające się walory rozprawy Dragovicia, pozwalające ocenić jego przedsięwzięcie naukowe jako zdecydowanie udane. Ale przecież nie na tych „generalnych" wartościach kończą się zalety pracy Dragovicia, bo znajdujemy w niej wiele godnych uwagi, słusznych spostrzeżeń, propozycji, rozwiązań. Wywód o rytmie można uznać za istotny wkład w rozwój teorii filmu.

Swoją pozycję praktyka Dragović manifestuje ciągle. Dzięki temu uniknął bowiem teoretyzowania nieliczącego się z realiami warsztatowymi, co zresztą powoduje straty i w samej teorii. Autor zbudował rodzaj pomostu między teoretykami a twórcami, wykazując, że obie strony z takiego ujmowania rozważań o filmie mogą odnieść korzyści.

Praca Nono Dragovicia „Poetyka reżyserii filmowej" jest pracą naukowo potrzebną, poszerzającą horyzonty myśli filmowej".

dr Aleksander Kumor

„Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna gorąco popiera wydanie książki pana dr. Nono Dragovicia pt. Poetyka reżyserii filmowej. Ta cenna propozycja wydawnicza może wypełnić lukę w polskim piśmiennictwie filmoznawczym. Temat książki dr. Dragovicia należy do najtrudniejszych w teorii filmu i rzadko podejmowanych przez polskich autorów.

Ranga ambitnego przedsięwzięcia jest tym większa, iż koncepcje, spostrzeżenia i propozycje autora zostały sprawdzone w jego praktyce twórczej.

Opracowanie dr. Dragovicia dotyczy nie tylko czasoprzestrzennych aspektów dzieła filmowego, ale także fundamentalnych praw związanych z kreacją i percepcją utworu filmowego, a dotyczącą między innymi dramaturgii, inscenizacji, montażu itp.

Rozważania dr. Dragovicia zawarte w książce, o której wydanie autor zabiega, stanowi ponadto cenny materiał dydaktyczny, do którego mogą się odwoływać wykładowcy nie tylko naszej uczelni, ale także innych szkół i kursów filmowych.

I właśnie troska o intelektualny i warsztatowy poziom słuchaczy filmowych uczelni państwowych i niepaństwowych, a także tych wszystkich, których interesują teoretyczne rozważania na temat utworu filmowego powoduje, że książka ta powinna ukazać się drukiem”.

Prorektor PWSFTViT ds. Nauczania i Studentów

Prof. dr Jolanta Leman